دو ماده کاربردی برای ساخت درپوش ها و سوراخ گیر ها کدامند؟
نایلون و پلی وینیل کلراید دو دسته از پلیمرهای هستند که مصارف بسیار زیادی برای ساخت درپوش ها و سوراخ گیر ها دارند و به طور کلی به منظور حفاظت از مواد به کار برده می شوند. پیش از آنکه بتوانید یکی از درپوش ها و یا سوراخ گیر های پلی وینیل کلراید و یا نایلون را انتخاب کنید؛ بهتر است بدانید که چه چیزی عامل اصلی تمایز بین آنها می باشد. در اغلب موارد درپوش ها و سوراخ گیر های ساخته شده از دو پلیمر نام برده شده از مصارف بسیار متعددی برخوردارند. در این بخش ویژگی های هر دو ماده نام برده شده را به تشریح توضیح می دهیم و سپس به ویژگی‌های آنها و کاربردهایشان در تولید درپوش ها وسوراخ گیر می پردازیم.
نگاهی به نایلون
نایلون نوعی ماده ترموپلاستیک می باشد که برای تولید مواد مختلفی به کار برده میشود و علاوه بر آن می توان آن را برای ساخت محصولاتی با استفاده از روش قالب گیری تزریقی و یا چاپ سه بعدی نیز به کار برد. دو نوع بسیار رایج از نایلون ها را نایلون ۶ و نایلون ۶.۶ تشکیل می دهند که تقریباً تمامی نایلون های تولیدی را به خود اختصاص می‌دهند و تفاوت موجود در بین این دو مورد معمولاً در ساختار تشکیل دهنده آنها خلاصه میشود. هر دو نوع نایلون به سادگی فرآوری می‌شوند، از استحکام فوق العاده ای برخوردارند و موادی بسیار قوی می باشند ولی نایلون ۶.۶ که با عنوان نایلون ۶۶ نیز شناخته میشود در مقایسه با نایلون ۶ از بلورینگی بیشتری برخوردار می باشد که همین موضوع استحکام و ضریب خمشی ماده را به میزان زیادی افزایش می دهد. نایلون ۶ به راحتی می تواند رطوبت را به خود جذب کند و همین باعث میشود تا این گونه از مواد در صورتی که در محیط های مرطوب به کار برده شوند، افزایش اندازه داشته باشند و در نهایت این نوع از محصولات برای تولید بخش‌هایی به کار برده می‌شوند که به تحمل و استقامت بالایی نیاز دارد. نایلون ۶.۶ که با نام نایلون ۶۶ شناخته می شود از ساختار مولکولی بهتری نیز برخوردار است بنابراین به میزان بهتر میتواند در برابر رطوبت مقاومت کنند ولی همچنان به عنوان نوعی ماده با قابلیت جذب بسیار بالای رطوبت شناخته می شود. به طور کلی نایلون در برابر رطوبت حساس می باشد و تا حدود ۳۰ درصد از استحکام کششی و ۵۰ درصد از ضریب کششی خود را در چنین شرایطی از دست خواهد داد. نایلون ۶.۶ در مقایسه با نایلون ۶ استحکام بیشتری دارد و مقاومت آن در برابر سایش با یکدیگر برابر میباشد اما می توان عنوان کرد که در این مورد حتی نایلون ۶.۶ بهتر هم هست. علاوه بر آن این دسته از نایلون ها مقاومت بیشتری در برابر تابش های خورشید دارند که می توانند باعث رنگ پریدگی در نایلون های 6 شوند.
رایج ترین مصارف نایلون ها عبارتند از: بست های کمربندی، عایقها، کابل های فیبری، محفظه های سوئیچ، تجهیزات الکتریکی، تسمه ها، غلتک ها و سایر موارد.
مزیت های نایلون کدامند؟
مقاومت بسیار زیاد و امکان بکارگیری به جای مواد ضعیف به عنوان مثال می توان آن را برای تقویت لاستیک ها در تایر خودرو به کار برد. آنها در صنعت خودروسازی مواد بسیار محبوبی می باشند و برای تولید بخش‌های متفاوت به کار برده می شود. افزودنی ها می‌توانند باعث بهبود ویژگی های موجود در نایلون ها شوند به عنوان مثال نایلون از استحکام بسیار پایینی در برابر ضربه برخوردار است و این در حالی است که بخواهیم آنها را با پلی کربنات ها مقایسه کنیم. استفاده از سایر افزودنی ها می توانند چنین مشکلی را از بین ببرد. در قالب گیری تزریقی، نایلون گاهی اوقات با فیبرهای شیشه ترکیب میشود و این مقدار معمولا بین ۱۰ تا ۴۰ درصد است تا در نهایت استحکام کششی آن افزایش پیدا کند.
معایب نایلون کدامند؟
نگاهی به پلی وینیل کلراید
پلی کربنات ها که با نام اختصاری PVC نیز نشان داده می‌شوند نوعی ماده بسیار متنوع می باشد که حدود ۲۰ درصد از پلاستیک های تولید شده در کل جهان را تشکیل می دهند و علاوه بر ویژگی های آنها یکی از دلایل محبوبیت پلی کربنات ها در این مورد خلاصه می شود که دسترسی پذیری بسیار بالایی دارند و همین موضوع خود عاملی برای صرفه اقتصادی و کاربرد بهتر آنها در تمامی صنایع از ساخت و ساز تا خودروسازی می باشد. یکی دیگر از دلایل محبوبیت بسیار بالای پلی کربنات ها در حوزه صنایع ساخت و ساز در این مورد خلاصه می شود که مقدار حرارت آزاد شده از آنها پس از شعله وری در مقایسه با سایر انواع پلاستیک ها همانند پلی اتیلن و پلی پروپیلن کمتر می باشد. تنوع بسیار بالای پلی وینیل کلراید از آنجایی ناشی میشود که این مواد را در اکثریت موارد با افزودنی ها ترکیب می کنند قبل از آنکه به هر گونه محصولی تبدیل شوند و همین موضوع باعث میشود تا تولید کنندگان بتوانند ویژگی های محصول را با توجه به نیازمندی های شخصی خود مشخص سازند. این مواد به گونه ای میتواند فرموله شوند که وضعیتی بسیار سخت، بسیار نرم و یا متوسط داشته باشند و یا از ویژگی‌های دیگری نیز برخوردار شوند. مصارف رایج پلی وینیل کلراید ها عبارتند از قاب پنجره، لوله‌های تخلیه و سیستم‌های لوله‌کشی آب، سیم و کابل، غشاهای سقف سازی، بخش های داخلی خودرو پوشش های بخش نشیمن و بسته بندی.
مزیت های پلی وینیل کلراید کدامند؟
معایب پلی وینیل کلراید کدامند؟
مقایسه مقاومت نایلون ها و پلی وینیل کلراید در برابر مواد متفاوت
مقاومت نایلون ها در برابر اسیدهای رقیق بسیار ضعیف می باشد ولی این مقاومت بای پلی وینیل کلراید ها بسیار بالاست. مقاومت نایلون در برابر مواد قلیایی رقیق متوسط است ولی همین مقدار برای پلی وینیل کلراید ها بسیار بالاست. مقاومت نایلون در برابر نفت و روغن ها بسیار ایده آل است ولی این مقاومت برای پلی وینیل کلراید در حد خوب میباشد.
درپوش ها و سوراخ گیر های ساخته شده از نایلون و پلی وینیل کلراید
درپوش ها و سوراخ گیرهای ساخته شده از این مواد در اغلب موارد از مصارف بسیار متفاوتی برخوردارند به عنوان مثال درپوش های ویژه ای جود دارند که می‌توانند از نایلون و یا پلی وینیل کلراید ساخته شوند و معمولاً به منظور ایجاد پوششی به روی ورقه های فلزی و حفره‌های بسته به کار برده می شوند تا از آنها در برابر لبه های بسیار تیز حفاظت کنند. اگر شما از آن دسته از پوشش ها به دلیل ایجاد زیبایی بیشتر استفاده می کنید بنابراین نایلون بهترین گزینه برای شما خواهد بود. اگر محصول مورد نظر شما باید در فضای خارج از خانه قرار بگیرد و یا شما تصمیم دارید تا شکل های نامنظم را بسازید و یا به راحتی بتوانید به انواعی از حفره ها دست پیدا کنید، بنابراین پلی وینیل کلراید گزینه بهتری برای شما خواهد بود. استحکام نایلون باعث می شود تا بتواند به راحتی از آن برای تولید درپوش های کاربردی در سیستم های لوله کشی استفاده کرد که به حفاظت بسیار زیاد و یا دائمی نیاز دارد. از طرف دیگر انعطاف پذیری پلی وینیل کلراید آن را به گزینه ایده آلی برای بخش‌های متفاوت تبدیل می‌کند. درپوش های انعطاف پذیر همانطور که از نام آنها نیز مشخص می باشد، مواد بسیار قابل ارتجاع و انعطاف پذیری هستند که می‌توانند به خوبی فضای مورد نظر را بپوشانند و همین باعث می شود تا گزینه بسیار خوبی برای ایجاد حفاظت باشند. درپوشهای گرد نیز مصارف بسیار خوبی به عنوان درپوش های تزئینی دارند و امکان کشش به‌منظور تناسب کامل برای ابعاد بالاتر را دارند بدون آنکه هیچ ترک و یا پارگی در آنها دیده شود و در نهایت این مواد می‌توانند نوعی پوشش بسیار متناسب را به وجود آورند.
مترجم: ف. ال احمد
