ذرات میکروپلاستیک در آب آشامیدنی

دسته: مقالات منتشر شده در 19 مرداد 1399
نوشته شده توسط Admin بازدید: 2103

آیا در آبهای آشامیدنی هم ذرات میکروپلاستیک وجود دارند؟

اگر تا به حال در خصوص آلاینده های ترسناک در آب های آشامیدنی چیزی نشنیده اید بهتر است بدانید که در مطالعه اخیر مشخص شد که بیشتر ما هر روزه میکروپلاستیک ها را می نوشیم که در قهوه، چای، سوپ و حتی آب‌های مصرفی ما قرار دارند. در جهان نیز ۸۳ درصد از نمونه های آب ها شامل میکرو پلاستیک ها می شو. در آمریکا نیز۹۴ درصد از ابهای آزمایش شده حاوی میکروپلاستیکها میشوند. تردید بسیار زیادی در خصوص تحقیقات انجام گرفته توسط Orb Media وجود دارد. در صورتیکه میکروپلاستیک ها در آبهای آشامیدنی مشاهده شوند بنابراین آنها در غذاهای آماده همانند سوپ و گوشت گاو که در مغازه‌ها می‌خریم و یا در رستورانها میل می‌کنیم نیز وجود خواهد داشت. طبق فرضیه های موجود، محققان اعلام می‌کنند که ما حدود سه هزار قطعه از میکرو پلاستیک ها را سالانه فقط از آب ها وارد بدن خود می‌کنیم و در مطالعه دیگری نیز مشخص شد که نمک دریایی که از اقیانوس های آلوده به مواد پلاستیکی گرفته می‌شود هم شامل ذرات بسیار کوچک پلاستیک است. مطالعه اولیه ذرات پلاستیکی با اندازه دو و نیم میکرون نیزانجام گرفت و آنها باور دارند که آب‌های آشامیدنی ما ممکن است شامل ذرات بسیار ریز تر نیز باشند. این بدین معناست که این ذرات تا اندازه ای می‌توانند کوچک باشند که بتوانند از دیواره مجرای گوارشی نیز عبور کنند و به سایر بافت ها و ارگانها برسند. در واقع آلودگی پلاستیکی مشکلی است که همه ما را دچار چالش کرده است. مواد شیمیایی که در پلاستیک ها مشاهده می شود، می تواند باعث اختلالات در عملکرد هورمون ها شود. این ذرات کوچک به پاتوژن های ابهای فاضلاب ها و آلاینده‌های محیطی همانند حشره کشهاو فلزات سنگین متصل می شوند. محققان باور دارند که زمانی که این مواد وارد سیستم گوارشی ما می شوند مواد شیمیایی یاد شده می توانند توسط جریان خون جذب شده و پس از آن به تمامی بخش‌های بدن منتقل می‌شوند. امروزه ما نمی‌دانیم که مواد پلاستیکی چه تاثیراتی می توانند بر سلامتی انسان ها داشته باشند اما محققان می‌دانند که مواد شیمیایی موجود در پلاستیک ها باعث اختلال در غدد درون ریز می شوند و مشکلات متفاوتی از ناباروری تا سرطان را در انسان به وجود می‌آورند.

 

مواد پلاستیکی چگونه وارد آبهای آشامیدنی می شوند؟

ما به مقدار زیادی به مواد پلاستیکی عادت کرده‌ایم و در اغلب موارد به آن توجه چندانی نمی کنیم اما این مواد به میزان بسیار فراوانی در محیط اطراف ما مشاهده می شوند و به گونه‌ای طراحی شده‌اند تا بتوان آنها را همانند کیسه های خرید و یا ظرف های مواد غذایی مورد استفاده قرار داد و سپس دور انداخت. تعداد بسیار کمی از این پلاستیک‌های یک‌بار مصرف بازیافت می‌شوند و اکثر آنها در داخل جریان های رودخانه، دریاچه و مسیرهای آبی وارد می‌شوند که در آنجا به دسته بزرگی از پلاستیک هایی اضافه می‌شوند که در آب‌ها هر روزه دیده می‌شوند. اگرچه تمامی این محصولات پلاستیکی به گونه‌ای ساخته شده‌اند که بتوان آنها را دور انداخت اما تمامی کیسه‌ها، نی ها و ذرات بسیار ریز و درشت موجود در بسته بندی های پلاستیکی دوام بسیار بالایی دارند. آنها به ذرات کوچکتری تقسیم می شوند اما تجزیه نخواهند شد و در محیط زیست باقی می مانند و با نوشیدن و یا مصرف مواد غذایی وارد بدن انسانها و حیوانات می شود.

  • منسوجات ترکیبی: پارچه های ساخته شده از آکریلیک و پشم به عنوان مقصرین اصلی در انتشار میکروپلاستیک ها شناخته می شوند و باعث می شوند تا یک میلیون تن از این مواد و سالانه به آبهای فاضلاب اضافه شوند. در مطالعه ای مشخص شد که یک بار شستشوی این لباس ها می تواند باعث تولید 700 هزار تن الیاف متفاوت شود و علاوه بر اینکه این الیاف وارد آب های فاضلابی می‌شوند، زمانی که لباس ها و سایر انواع پارچه ها این الیاف را پس از مصرف زیاد و یا در طی سفر در داخل خشک کننده های لباس منتشر می‌کنند میزانی از این مواد وارد جو هوا می شود. مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۵ در پاریس نشان داد که ذرات پلاستیکی در هوای داخل و خارج وجود دارد. زمانی که این ذرات جذب آب و هوا می شوند می توانند به آب هایی که از منابع اصلی آلوده به مواد پلاستیکی دور هستند نیز وارد شوند.
  • تایر خودرو: لاستیک خودروهای سواری و کامیون ها یکی دیگر از منابع قابل توجه آلودگی پلاستیکی به شمار می آیند زیرا تایرها توسط مسیرهای جاده‌ای ساییده می شوند و گرد و خاک را به وجود می‌آورند که وارد جریان های آبی و رودخانه ها می شود. خودرویی که به طور میانگین ۱۲ هزار مایل را طی می‌کند حدود هشت پوند از گردوغبار را نیز منتشر خواهد کرد. اگر به میزان خودروهای موجود در جهان توجه کنید، در نتیجه متوجه خواهید شد که میزان گرد و غبار منتشر شده از آنها نیز چندین برابر است.
  • رنگ ها: رنگهای آکریلیک ای و لاتکسی باعث بروز ۱۰ درصد از میکروپلاستیک های موجود در دنیا می‌شوند و زمانی که ما برس های رنگ را در سینک ظرفشویی می‌شوییم ذرات بسیار کوچک پلاستیکی را نیز وارد مسیرهای آبی می کنیم.
  • ذرات میکرو: این مواد شهرت بسیار زیادی برای بکارگیری به عنوان پاک کننده در محصولات بهداشتی همانند خمیر دندان و شوینده های پوستی دارند و ذرات بسیار کوچک پلاستیکی با نام ذرات میکرونی نیز شناخته میشوند. هنوز اجازه استفاده از این ذرات در انواعی از محصولات بهداشتی وجود دارد که قابل شستشو نیستند و این موضوع بر خلاف محصولات صنعتی است بنابراین این مواد به طور کامل از زندگی ما خارج نشدند.

 

چگونه مواد پلاستیکی را از آبهای آشامیدنی خارج کنیم؟

یافتتن ذرات میکروپلاستیک بسیار کوچک در آب‌های کشورهای توسعه یافته موضوعی است که برای محققین بسیار تعجب آور می باشد و در این کشورها معمولاً کارخانه های تصفیه آب از فیلترهایی به مراتب کوچکتر از فیلترهایی استفاده می کنند که در این مطالعه به کار برده شده اند. یکی از نتایجی که محققین از این مطالعات به دست آورده اند در این مورد خلاصه می‌شود که الیاف پلاستیکی ظریف می توانند از فیلتر ها عبور کنند و آنهایی که در این فیلترها به دام افتاده اند نیز ممکن است در طی زمان از آنها عبور کنند. فیلترهای با کیفیت آب خانگی می توانند ذرات پلاستیکی با اندازه دو میکرون و یا بیشتر را جدا سازی کنند و این در حالی است که تجهیزات تصفیه آب می توانند تعدادی از الیاف به دام افتاده را آزاد نمایند و تمامی این مواد پس از مطالعات انجام گرفته منتشر شده است.

اگرچه نتایج گردآوری شده از تحقیقات انجام گرفته توسط میکروسکوپها ارزیابی شده‌اند اما محققان نسبتاً مطمئن می باشند که هنوز هم ذرات پلاستیکی کوچک تری در آب‌های آشامیدنی معلق هستند که امکان رفع آنها توسط فیلترها وجود ندارد. فیلترهای آب خانگی روش مناسبی به منظور حذف مواد شیمیایی و سایر الیاف پلاستیکی می باشند اما ما باید تلاش کنیم تا مشکل بزرگتر را حل کنیم. محققین از همه مردم می‌خواهند میزان مصرف مواد پلاستیکی خود را محدود سازند و با یکدیگر تلاش کنند تا مواد جایگزین را برای پلاستیک ها بیابند و انواعی از پارچه ها را بسازند که الیاف کمتری را در طی شستشو از خود منتشر می‌کند.

چگونه شما می توانید به حل مشکل آلودگی پلاستیک کمک کنید؟

ما همگی می‌توانیم نقش خود را در جدال با آلودگی پلاستیکی ایفا کنیم و تصمیماتی که ما هر روزه در خصوص انتخاب مواد غذایی و یا محصولات مختلف میگیریم، لباسهایی که می پوشیم، تصمیمات و عادت های رانندگی ما همگی در میزان انتشار مواد پلاستیکی در هوا و آب تاثیر دارد و انتخاب‌های ما همچنان می‌توانند در تمامی تصمیمات گرفته شده توسط تولیدکنندگان محصولات مختلف اثر بگذارند و میزان تقاضا برای تولید محصولات پلاستیکی را کاهش دهند.

  • شستشوی لباسها: لباس های ترکیبی که از پلی استر، نایلون و یا اکریلیک ساخته شده‌اند ذرات پلاستیکی کوچکی را هر بار پس از شستشو از خود آزاد می کنند و به منظور کاهش آلایندگی ناشی از این پلاستیک ها و آسیب بیشتر به محیط زیست شما می‌توانید الیاف طبیعی ساخته شده از نخ، کنف و یا پشم را بخرید، پارچه های ترکیبی را کمتر بشویید، از فیلترهای آب های آلوده برای ماشین لباسشویی خود استفاده کنید.
  • سایر موارد: سعی کنید تا حد ممکن به میزان کمتری از کیسه های پلاستیکی، بسته بندی های پلاستیکی و سایر محصولات پلاستیکی استفاده کنید. می توانید پلاستیک‌های شخصی خود را برای خرید به کار ببرید و یا از بطری ها و ظروف چند بار مصرف استفاده کنید و یا حتی بسته بندی های جایگزینی را برای بسته بندی های کاربردی خود انتخاب کنید. حتی در مواردی می توانید بصورت کلی بسته بندی های پلاستیکی را کنار بگذارید و همین موضوع باعث می‌شود تا میزان قرار گیری خانواده شما در برابر انواع مواد شیمیایی خطرناک که در بسته بندی های پلاستیکی وجود دارند محدود شود. از مصرف نی های پلاستیکی بپرهیزید زیرا این نی ها در کمپین های مبارزه با آلودگی پلاستیکی اخیراً به عنوان هدف اصلی مورد توجه قرار گرفتند. استفاده از ظروف نوشیدنی مورد نظر شما نه تنها از اسراف فنجان و درپوش ها جلوگیری می کند بلکه همچنین باعث می شود تا میزان نی هایی که هر روزه ما دور می اندازیم نیز کاهش پیدا کند. به عنوان مثال میتوانید از نی در رستوران ها استفاده نکنید و مستقیماً از لیوان مربوطه نوشیدنی خود را بنوشید. اگرچه نی ها به تنهایی بسیار کوچک به نظر می‌رسند اما انباشتگی مجموعه ای از آنها باعث آلودگی پلاستیکی بسیار بزرگی میشود.

مترجم: ف. ال احمد