چگونه می توانیم به میزان کمتری از مواد میکرو پلاستیکی مصرف کنیم؟
برای هر یک از انسان هایی که در سال ۲۰۱۹ در آمریکا زندگی می‌کنند دوری و اجتناب از مواد پلاستیکی تقریبا غیر ممکن است زیرا این مواد در قوطی های سوپ دیده می شوند، از ظروف حاوی مواد مختلف بیرون ریخته می شوند و یا در گرد و غبار خانگی پنهان می شوند و حتی داخل وسایل بازی، الکترونیکی، شامپو، مواد زیبایی و تعدادی از محصولات دیگر هم یافت می شوند. پلاستیک ها برای تولید هزاران ماده یکبار مصرف به کار برده می شوند، از کیسه های یکبار مصرف برای خرید تا بسته بندی شکلات. اما آنچه که بیشتر مردم از آن اطلاع ندارند این است که ما فقط مواد پلاستیکی را مصرف نمی کنیم بلکه انها را می بلعیم. زمانی که شما میزان کمی غذا می خورید و یا حتی یک جرعه آب می‌نوشید به احتمال خیلی زیاد قطعات بسیار ریز مواد پلاستیکی هم در کنار آنها وجود دارد. به چنین ذراتی که در همه اماکن دیده می‌شوند میکروپلاستیک گفته می‌شود. از آنجایی که تحقیقات انجام گرفته بر روی مواد پلاستیکی بسیار جدید می باشد هنوز اطلاعات کافی در خصوص نحوه تاثیر گذاری این مواد بر سلامتی انسان وجود ندارد. پیت مایرز به عنوان رئیس و سرپرست علوم سلامت محیطی غیرانتفاعی و همچنین یکی از اساتید شیمی دانشگاه Carneige Mellon عنوان میکند که ممکن است این مواد هیچ تاثیری بر روی سلامتی انسان نداشته باشد و حتی ممکن است که هضم و مصرف میکروپلاستیک ها باعث شود تا انسان به میزان بیشتری در معرض مواد پلاستیکی قرار بگیرد که مضر شناخته می شوند. ارتباط بسیار قوی بین این مواد شیمیایی و انواعی از بیماری ها وجود دارد همانند اختلالات باروری، چاقی به همراه اختلالاتی در ارگان ها و یا تأخیر در رشد کودکان. شما در این قسمت می توانید اطلاعاتی درباره قطعات کوچک پلاستیکی در غذا و آب بیابید و همچنین می توانید با استفاده از متد های مختلف از قرارگیری در معرض این مواد خودداری کنید.
چرا میکروپلاستیک ها در غذا و آب یافت می شوند؟
انسان ها از دهه ۵۰ بیش از ۸ میلیارد تن از مواد پلاستیکی را فرآوری کرده‌اند و کمتر از ۱۰ درصد از این مواد بازیافت شده اند. در طی زمان بیشتر این مواد به ذرات بسیار کوچک تجزیه شده اند که در داخل رودخانه ها، دریاچه ها و اقیانوس ها وارد می شوند و در نهایت باعث ایجاد آلودگی در غذا و آب مصرفی می خواهد شد. البته حجم بالایی از مواد غذایی مصرفی ما در بسته بندی های پلاستیکی قرار دارند و همین باعث می شود تا ذرات بسیار کوچک پلاستیکی وارد وعده های غذایی ما شوند. میزان مواد پلاستیکی موجود در محیط اطراف ما به اندازه‌ای زیاد است که ما سالانه در بین هزاران قطعه پلاستیکی و یا فیبری نفس می کشیم.
چه میزان از مواد پلاستیکی را می بلعیم؟
بنابر تحقیقات انجام گرفته در ماه ژوئن مشخص شد که آمریکایی ها فقط با خوردن، نوشیدن و یا تنفس این مواد سالانه حداقل ۷۴۰۰۰ ذره پلاستیکی را وارد بدن خود می‌کنند. در مساله دیگری تخمین زده شد که افراد حدود ۵ گرم از مواد پلاستیکی را در هفته مصرف می‌کنند که این تقریباً برابر با یک کارت اعتباری است.
بلع مواد پلاستیکی چه تاثیری بر سلامتی انسان دارد؟
شواهد بسیاری در حیوانات وجود دارد که میکروپلاستیک ها میتوانند واردفضای سختی شوند که دور مغز قرار دارد و از ورود بسیاری از اشیا خارجی به داخل خون جلوگیری میکند. علاوه بر آن شواهدی نشان می دهند که مادران می توانند میکروپلاستیک ها را از طریق جفت به جنین در حال رشد خود انتقال دهند. ممکن است تعدادی از این میکروپلاستیک ها حاوی بیسفنول آ و فتالات ها باشند. ارتباط بسیار نزدیکی بین بیسفنولها و تداخلات هورمونی وجود دارد و مطالعات نیز نشان می‌دهند که قرارگیری در معرض این ماده می‌تواند منجر به کاهش قدرت باروری در زنان و مردان شود. علاوه بر آن فتالات ها اختلالاتی را در سطح هورمون ها به وجود می آورند و قرارگیری جنین مذکر در معرض این مواد می‌تواند منجر به کاهش سطح تستوسترون در بدن آنها شود. استایرن یکی دیگر از موادی است که در پلاستیک ها و بسته بندی ها یافت می شود و می تواند انواعی از اختلالات سلامتی را به وجود بیاورد همانند مشکلاتی در سیستم عصبی، ناشنوایی و یا سرطان. علاوه بر آن عنوان می‌شود که ذرات میکرو پلاستیکی میتوانند باعث تجمیع بی فنیلهای پلی کلرینه شوند، نوعی ماده شیمیایی که قادر است اثرات مضری بر سلامتی انسان داشته باشد همانند انواعی از سرطان ها و ضعف سیستم ایمنی و مشکلات باروری و سایر موارد. زمانی که مواد یادشده وارد بدن انسان می شوند حتی مقادیر بسیار کمی از آنها می توانند اثرات مخرب داشته باشد. در سال ۲۰۱۸ آکادمی آمریکایی بیماری های کودکان عنوان کرد که خانواده ها باید میزان قرارگیری کودکان خود در معرض این مواد شیمیایی را کاهش دهند. انجمن صنعت مواد پلاستیکی در واکنش به تاثیر مواد پلاستیکی بر سلامتی انسان عنوان کرد: هدف از طراحی مواد پلاستیکی هیچ گاه ورود آنها به محیط زیست و یا اقیانوس ها نبوده است. شورای شیمی آمریکا به عنوان یک گروه صنعتی دیگر عنوان کرد که پلاستیک های به کار برده شده برای بسته بندی مواد غذایی باید مطابق با استانداردهای امنیتی سازمان غذا و دارو باشد. به منظور ارزیابی بهتر ایمنی مواد غذایی در سازمان غذا و دارو اطلاعات امنیتی مرتبط به روی بسته بندی مواد غذایی را بررسی کرده و در این بررسی امکان سنجی می کند که آیا قطعات کوچکی از مواد میکرو پلاستیکی میتوانند از طریق بسته بندی وارد محتوای داخل ماده شوند و یا خیر. پس از انجام انواعی از بررسی‌ها متخصصین سازمان غذا و دارو اعلام کردند که این مواد گزینه های ایمنی برای مصرف هستند. البته همه با بیانیه‌های یاد شده موافق نمی باشند و عده‌ای نیز عنوان می‌کنند که ممکن است شرکت ها انواعی از بسته بندی ها را برای مواد غذایی تولید کنند که به صورت کلی با نام ایمن شناخته می‌شوند اما در حقیقت توسط سازمان غذا و دارو تایید نشده اند. گزارشی در سال ۲۰۱۸ حاوی لیست بلندی از مواد شیمیایی بود که در معرض انواعی از غذاها قرار می‌گیرند و اعلام کرد که قوانین سختگیرانه تری باید در برابر استفاده از این مواد اتخاذ شود.
چگونه می توانیم خطر مصرف مواد میکروپلاستیکی را کاهش دهیم؟
شما نمی توانید به صورت کامل از میکروپلاستیک ها و یا سایر مواد شیمیایی موجود در پلاستیک ها اجتناب کنید اما با قدم ها کوچکی می توانید حداقل از قرار گیری بیش از اندازه در معرض این مواد خودداری کنید.
· بهترین راه نوشیدن آب از شیر آب می باشد: مصرف آب یکی از بزرگترین دلایل ورود مواد پلاستیکی به بدن انسان است. بطری های آب در مقایسه با شیر آب دارای دو برابر بیشتر از مواد پلاستیکی هستند.
· از حرارت دهی به مواد غذایی در ظروف پلاستیکی بپرهیزید: مواد پلاستیکی زمانی که در معرض حرارت قرار می‌گیرند باعث می‌شوند تا انواعی از مواد شیمیایی آزاد شود و این مواد شیمیایی نیز وارد غذاهای مصرفی ما خواهد شد. همچنین آکادمی آمریکایی بیماری‌های کودکان پیشنهاد می کند که از قرار دادن مواد پلاستیکی در داخل ماشین های ظرفشویی خودداری کنید.
· از مصرف بسته بندی های غذایی دارای کدهای ۳، شش و هفت دوری کنید: انواع بسته بندی هایی که دارای کدهای ۳ ،۶ و ۷ می باشند به ترتیب دارای فتالات ها، استایرن وبیسفنول هستند. همچنین در صورتیکه عبارات زیستی و یا سبز را به روی این بسته بندی ها مشاهده کردید می توانید مطمئن شوید که دارای بیسفنول نمی باشند.
· بیشتر از مواد غذایی تازه استفاده کنید: اگرچه میزان میکروپلاستیک های موجود در مواد غذایی تازه چندان مورد بررسی قرار نگرفته است اما احتمال وجود مواد شیمیایی مضر در آنها بسیار کمتر می باشد به خصوص اگر بخواهیم آنها را با انواعی از محصولات بسته بندی شده در مواد پلاستیکی مقایسه کنیم.
· میزان گرد و غبار خانگی را کاهش دهید: گرد و غبار خانگی می تواند انسان را در معرض انواعی از مواد شیمیایی قرار دهد همانند فتالات ها و پر و پلی فلویوروالکیل ها و حتی مواد ضد اشتعال. استفاده از جاروبرقی به صورت منظم می تواند گرد و خاک های موجود در محیط خانگی را کاهش دهد.
· به نکات اصلی توجه کنید: انسان ها می توانند با اقداماتی میزان قرارگیری خود در معرض پلاستیکها را کاهش دهند اما راه حل های بزرگ و اساسی نیازمند کاهش میزان مصرف پلاستیکها می باشد. متخصصان عنوان می‌کنند که مصرف کنندگان باید به جای استفاده از محصولات بسته بندی شده در مواد پلاستیکی از انواع شیشه ای انتخاب کنند و همچنین بهتر است از ظروف غیر پلاستیکی با قابلیت استفاده مجدد بهره گیرند. به مصرف کنندگان پیشنهاد می شود که از سیاست های محدود کننده مصرف مواد پلاستیکی یکبار مصرف حمایت کند.
· از پوشاکی با الیاف طبیعی استفاده کنید: پوشاکی که دارای الیاف مصنوعی می‌باشند به میزان زیادی در افزایش آلودگی پلاستیکی نقش دارند. سعی کنید از انواعی از پوشاک استفاده کنید که دارای الیاف طبیعی می باشد مانند نخ.
اگر چه مسئله آلودگی میکروبی پلاستیکی در جهان به عنوان مشکلی جدی مطرح شده است اما بهتر است بدانید که این مراحل می توانند به شما کمک کنند تا میزان قرارگیری خود در معرض پلاستیکها را کاهش دهید.حتی شاید این امکان وجود نداشته باشد که تمام موارد یاد شده را رعایت کنید و یا در محیط اطراف خود تغییر دهید اما بهتر است بدانید که هرگونه تلاشی به منظور کاهش مصرف مواد پلاستیکی می تواند خود تمایز بزرگی ایجاد کند.
